Hoofdstuk 3 - Quality Time
Door: Janneke
Blijf op de hoogte en volg Janneke
01 Mei 2007 | Verenigde Staten, Iowa City
Hallo mensen!
Allemaal goed Koninginnedag gevierd op rommelmarkt/terras of in de kroeg?
Aag en ik hadden het plan om alleen maar rood, wit, blauw en oranje voedsel te eten en we zijn best ver gekomen (sinaasappel, galia meloen, oranje plastic kaas, wit brood, tomaat, worteljes, pasta met marinara saus, etc ;)). Tevens werd de oranje rozet vol trots op de schoudertas gespeld. Beetje jammer dat geen enkele Amerikaan naar uitleg vroeg, dus heb ik ze het maar zelf verteld haha ;) We hadden prachtig weer vandaag, 86 fahrenheit!!!, en nu presenteer ik jullie dan ook vanuit een airconditioned dormroom hoofdstuk 3 uit mijn boekwerk; ga er maar eens goed voor zitten, want de maand April was enerverend!
Ik neem jullie mee terug in de tijd naar het weekend van 30-31 Maart en 1 April.
Dat was namelijk het weekend waarin ik samen met Marina (mijn global buddy) en Brandon (haar vriend die een beetje plastic aandoet *Mr. Roboto* :P) het Festival of Faith and Music heb bezocht. Ik vermoed dat veel mensen nu even een wenkbrauw schuin optrekken, dus ff wat uitleg ;)
Het begon zo: Marina vroeg of ik zin had om mee te gaan naar een concert van Sufjan Stevens, een erg eigenaardige en dus interessante muzikant die ik natuurlijk wel graag live zou willen zien. Bovendien grijp ik graag elke gelegenheid aan om Amerika wat verder te ontdekken ;) Het concert zou deel zijn van een festival welke in Michigan zou plaatsvinden. Zodoende kon ik weer een State van mijn ‘To Visit’- lijstje afstrepen (4 down, only 46 more to go...:P) Om mijn kaartje te bemachtigen, moest ik naar een website surfen. Toen ik daar was aanbeland, werd het me duidelijk dat dit festival niet van het kaliber ‘Pinkpop’ of ‘Lowlands’ was, maar meer iets in het straatje van de EO Jongerendag. Marina had hier geen woord over gerept, dus het was wel even een verrassing voor me. Desalniettemin wilde ik de uitdaging wel aangaan en zodoende stond ik 30 Maart in Grand Rapids, Michigan.
De eerste avond hebben we Sufjan op zien treden. Die kerel is een beetje wazig (zijn bandleden en hij droegen vlinder-vleugels :S), maar zijn muziek is echt briljant. (Saillante detail dat we dit concert, HET concert waarvoor we naar het festival waren gegaan, bijna hadden gemist, omdat we er even niet aan hadden gedacht dat we door een tijdzone reden op weg naar Michigan...)
Na een nachtje bij een student van Calvin College die haar kamer had opgegeven om bezoekers van het festival te herbergen (jeuj! Gratis onderdak!), begon de tweede dag van het festival. Dit was de dag waarin je duidelijk merkte dat het een religieus festival was. Alle muzikanten die op kwamen treden, hielden ook een speech over de rol van religie in hun leven en in hun muziek. Teven werden er workshops gegeven; zo heb ik een workshop over de geschiedenis van Gospel muziek gevolgt en eentje over het Koninkrijk Gods op aarde. Tjsa, ik dacht als ik daar nu toch ben, ga ik er ook helemaal voor ;) En ik moet zeggen dat ik het een heel fascinerend weekend vond: ik was omringd door honderden mensen die vol overtuiging geloven in God. En zoals vele van jullie weten, doe ik dit niet. Om in zo’n omgeving te zitten en een minderheid te zijn (voor het eerst in mn leven voelde ik dit zo) is een ontzettend vreemde gewaarwording. Ook omdat de andere mensen met heel hun hart in iets geloven waar ik niet in geloof. Hoe komt dit zo? Alle mensen op het festival met wie ik heb gesproken waren ontzettend aardig en heel open over hun geloof en zodoende zijn er nog een wat interessante discussies gevoerd over normen en waarden (JP zou trots op me zijn :P). Zo’n weekend is een ervaring op zich een geeft je absoluut ‘food for thought.’
Wat nog een errug leuke afsluiting van dit weekend was, was ons bezoekje aan Holland, Michigan. In dit pittoreske, maar oh zo Amerikaanse stadje, hebben wij een ontbijtje genoten in restaurant ‘The Windmill.’ Maar ik kan nou niet zeggen dat ze een authentiek bammetje met jong belegen kaas serveerde; ook hier werden je de ‘hashbrowns’ voorgeschoteld. Alhoewel deze naam je misschien toch aan NL doet denken, het is niet wat het lijkt: hasbrowns zijn gewoon rösti rondjes/driekhoekjes/vierkantjes. (Wie eet er nu weer aardappel als ontbijt? Gefrituurde aardappel nota bene!) Desalniettemin smaakte het ontbijtje prima en hadden we weer genoeg energie om aan de 6 uur durende(!) terugreis te beginnen :)
Dan gaat de reis in de tijd nu een week verder naar het heden. Het Paasweekend werd in Chicago (mooie stad toch ;)) doorgebracht.
Donderdagavond tuften Aag, Aubree, Annie y yo naar Annie’s huisje. De volgende dag werd Ruud (Aag’s vriend) van het vliegveld opgehaald. De twee lovebirds waren na 3 maanden weer herenigd en vervolgens hebben we ook 3 dagen lang niks meer van ze gehoord.... want ze spendeerden een romantisch weekend in downtown Chicago, terwijl ik bij Annie en haar familie bleef ;)
Pasen wordt hier in de U.S. veel grootschaliger gevierd dan in ons kikkerlandje. Hoewel deze feestdag hier maar 1 dag duurt (Hoe kan dit nou weer? Ik dacht dat religieuze feestdagen overal ter wereld dezelfde tijdspan in beslag namen...), komt op die ene dag de paashaas langs die voor iedereen cadeautjes meebrengt. Die cadeautjes bestaan voornamelijk uit paas-snoep; chocolade paashazen, chocolade paaseitjes, het gebruikelijke alleen dan in maten die 100 keer groter zijn dan wij Nederlanders gewend zijn. Tevens staat Pasen hier in het teken van samenzijn met de familie onder het genot van een uitgebreid diner. (Wederom veel en vaak veels te lekker eten welke helaas ontzettend slecht is voor de bikinishape...)
Vrijdagavond zijn we met Annie’s moeder, zus, vriend en haar oom, tante, neefje en nichtje uit eten gegaan in Greek Town. Dit is een buurtje in Chicago waar alle Grieken zijn neergestreken en het nu barst van de Griekse winkeltjes, kerken, en natuurlijk Griekse restaurants… 3x raden waar wij gegeten hebben ;) Jammie!
Zaterdag was ik uitgenodigd om bij de familie van Annie’s vriend Jon, de Vitelli’s, voor het paasdiner. Ontzettend gezellige mensen en het was erg leuk om bij een echt Amerikaans gezin thuis een feestdiner mee te mogen maken. ’s Avonds hebben Ann en ik Ruud en Aag getroffen om samen naar Second City Theatre te gaan. Deze keer hadden we de show ‘Between Barack and a Hard Place’gezien; wederom een aanrader :D
Die zondag mocht ik weer op bezoek bij de Vitelli’s, maar deze keer was heel de familie aanwezig. Jullie zullen je vast wel bedacht hebben dat deze familie Italiaans is, dus grootschalig. Familieleden van elke leeftijdscategorie waren present; opa en oma die met de kinders in de keuken aan het babbelen waren terwijl de kleinkinders lekker met elkaar aan het dollen waren. Een echt ‘Home Alone’-heel-de-familie-is-in-de-keuken-and-having-a-good-time-tafereel: Heerlijk!
Zondagavond reden we weer naar hometown Iowa City. Dat weekje hebben we nog met Ruud wat typisch Amerikaanse dingetjes ondernomen: bowlen, bioscoopje gepikt (Blades of Glory, baby! :D) en een bezoekje aan een echte Amerikaanse kroeg mocht natuurlijk ook niet ontbreken ;)
Na een rustig weekje studeren (ja, dat doen we hier toch nog ;)) had Annie me uitgenodigd voor een romantisch weekendje voor twee in het pittoreske Galena, Illinois (Ja, google-earth dat maar eens :P) In dit kleine, voor Amerikanen historische dorpje, heeft President Lincoln in 1840 nog een speech gegeven vanaf het balkon van het DeSoto House; uiteraard verkeerd dit balkon nog in authentieke staat en wordt dit uitgebreid geadverteerd. Dit dorpje is tegen een berghelling gebouwd en is net het Arnhems (Noord?;)) Openluchtmuseum; ouderwetse gebouwen die ouderwetse winkeltjes herbergden (denk aan snoepwinkeltjes, kaarsenmakerijen, en andere shops met snuisterijen) en mensen die in klederdracht door dit dorpje rondwandelen en in tenten langs de rivier kamperen.
Annie’s farmhouse was ook 130 jaar oud en verkeerde nog in authentieke toestand; origineel behang en originele vloeren. Ook het meubilair was allemaal antiek. Het huisje lag in een vallei en was omringd met 50 acres privéland. Kun je voorstellen, een klein, wit, houten huisje temidden van golvende heuvels? En dat Ann & ik daar dan op een schommelbank op de porch met een kop koffie zitten te genieten van het zonnetje? We hadden namelijk fenominaal weer: 75 Fahrenheit :D
Dit weekend hebben we voornamelijk genoten; beetje door het dorpje gewandeld, winkeltje in, winkeltje uit, wijn geproefd, hapje gegeten, lokale kroeg bezocht waar een 80s party plaatsvond (lol :P), en lekker uitgeslapen…hmm…
Dat weekend heb ik nog enkele primeurs mogen meemaken:
- een racoon gespot
- wilde kalkoenen gespot en weg zien vliegen :D hilarisch! Vadsige kippen dat het zijn ;)
- een kusje van Cory de lama gekregen.
Zo wordt mijn leven steeds completer ;)
Zo, dan zijn we nu bij afgelopen weekend aanbeland!
Afgelopen zaterdag heeft in Nederland de Batavierenrace plaatsgevonden; een estafetteloop voor studenten die van Nijmegen naar Enschede rennen. Terwijl de Nederlandse studenten hun benen onder hun lijf vandaan liepen, renden Aag, Sid & ik de River Run in Iowa City.
Zo hebben wij om zondagochtend 9 uur 5 km langs de Iowa River gerend. (Is weer eens iets anders dan op zondagochtend in je bed uitkateren :P) Maar ik moet zeggen dat we het best netjes hebben gedaan: we zijn alledrie binnen 31 minuten geëindigd. (Saillante detail dat ik als laatste van ons team, met de originele naam ‘Run, Forest, Run’, eindigde ;))
Voor kiekjes van de maand April, gaat u naar: http://www.mijnalbum.nl/Album=7M3ASRC4
Ik wil jullie nog even bedanken voor alle reacties! Elke reactie, krabbel, mail, sms, en zelfs de ouderwetse brieven en kaarten toveren iedere keer een glimlach op mn gezicht :)
Het spijt me dat ik niet meteen kan reageren; de laatste twee weken van mn studieperiode zijn nu aangebroken en zijn een beetje hectisch. Desalniettemin probeer ik asap te reageren, maar vat het niet persoonlijk op als je een paar dagen niks van me hoort ;)
Na alle tentamenstress volgt uiteraard een enerverende blog met alle details van mijn harde studie werkzaamheden :P
Liefs, Janneke
Allemaal goed Koninginnedag gevierd op rommelmarkt/terras of in de kroeg?
Aag en ik hadden het plan om alleen maar rood, wit, blauw en oranje voedsel te eten en we zijn best ver gekomen (sinaasappel, galia meloen, oranje plastic kaas, wit brood, tomaat, worteljes, pasta met marinara saus, etc ;)). Tevens werd de oranje rozet vol trots op de schoudertas gespeld. Beetje jammer dat geen enkele Amerikaan naar uitleg vroeg, dus heb ik ze het maar zelf verteld haha ;) We hadden prachtig weer vandaag, 86 fahrenheit!!!, en nu presenteer ik jullie dan ook vanuit een airconditioned dormroom hoofdstuk 3 uit mijn boekwerk; ga er maar eens goed voor zitten, want de maand April was enerverend!
Ik neem jullie mee terug in de tijd naar het weekend van 30-31 Maart en 1 April.
Dat was namelijk het weekend waarin ik samen met Marina (mijn global buddy) en Brandon (haar vriend die een beetje plastic aandoet *Mr. Roboto* :P) het Festival of Faith and Music heb bezocht. Ik vermoed dat veel mensen nu even een wenkbrauw schuin optrekken, dus ff wat uitleg ;)
Het begon zo: Marina vroeg of ik zin had om mee te gaan naar een concert van Sufjan Stevens, een erg eigenaardige en dus interessante muzikant die ik natuurlijk wel graag live zou willen zien. Bovendien grijp ik graag elke gelegenheid aan om Amerika wat verder te ontdekken ;) Het concert zou deel zijn van een festival welke in Michigan zou plaatsvinden. Zodoende kon ik weer een State van mijn ‘To Visit’- lijstje afstrepen (4 down, only 46 more to go...:P) Om mijn kaartje te bemachtigen, moest ik naar een website surfen. Toen ik daar was aanbeland, werd het me duidelijk dat dit festival niet van het kaliber ‘Pinkpop’ of ‘Lowlands’ was, maar meer iets in het straatje van de EO Jongerendag. Marina had hier geen woord over gerept, dus het was wel even een verrassing voor me. Desalniettemin wilde ik de uitdaging wel aangaan en zodoende stond ik 30 Maart in Grand Rapids, Michigan.
De eerste avond hebben we Sufjan op zien treden. Die kerel is een beetje wazig (zijn bandleden en hij droegen vlinder-vleugels :S), maar zijn muziek is echt briljant. (Saillante detail dat we dit concert, HET concert waarvoor we naar het festival waren gegaan, bijna hadden gemist, omdat we er even niet aan hadden gedacht dat we door een tijdzone reden op weg naar Michigan...)
Na een nachtje bij een student van Calvin College die haar kamer had opgegeven om bezoekers van het festival te herbergen (jeuj! Gratis onderdak!), begon de tweede dag van het festival. Dit was de dag waarin je duidelijk merkte dat het een religieus festival was. Alle muzikanten die op kwamen treden, hielden ook een speech over de rol van religie in hun leven en in hun muziek. Teven werden er workshops gegeven; zo heb ik een workshop over de geschiedenis van Gospel muziek gevolgt en eentje over het Koninkrijk Gods op aarde. Tjsa, ik dacht als ik daar nu toch ben, ga ik er ook helemaal voor ;) En ik moet zeggen dat ik het een heel fascinerend weekend vond: ik was omringd door honderden mensen die vol overtuiging geloven in God. En zoals vele van jullie weten, doe ik dit niet. Om in zo’n omgeving te zitten en een minderheid te zijn (voor het eerst in mn leven voelde ik dit zo) is een ontzettend vreemde gewaarwording. Ook omdat de andere mensen met heel hun hart in iets geloven waar ik niet in geloof. Hoe komt dit zo? Alle mensen op het festival met wie ik heb gesproken waren ontzettend aardig en heel open over hun geloof en zodoende zijn er nog een wat interessante discussies gevoerd over normen en waarden (JP zou trots op me zijn :P). Zo’n weekend is een ervaring op zich een geeft je absoluut ‘food for thought.’
Wat nog een errug leuke afsluiting van dit weekend was, was ons bezoekje aan Holland, Michigan. In dit pittoreske, maar oh zo Amerikaanse stadje, hebben wij een ontbijtje genoten in restaurant ‘The Windmill.’ Maar ik kan nou niet zeggen dat ze een authentiek bammetje met jong belegen kaas serveerde; ook hier werden je de ‘hashbrowns’ voorgeschoteld. Alhoewel deze naam je misschien toch aan NL doet denken, het is niet wat het lijkt: hasbrowns zijn gewoon rösti rondjes/driekhoekjes/vierkantjes. (Wie eet er nu weer aardappel als ontbijt? Gefrituurde aardappel nota bene!) Desalniettemin smaakte het ontbijtje prima en hadden we weer genoeg energie om aan de 6 uur durende(!) terugreis te beginnen :)
Dan gaat de reis in de tijd nu een week verder naar het heden. Het Paasweekend werd in Chicago (mooie stad toch ;)) doorgebracht.
Donderdagavond tuften Aag, Aubree, Annie y yo naar Annie’s huisje. De volgende dag werd Ruud (Aag’s vriend) van het vliegveld opgehaald. De twee lovebirds waren na 3 maanden weer herenigd en vervolgens hebben we ook 3 dagen lang niks meer van ze gehoord.... want ze spendeerden een romantisch weekend in downtown Chicago, terwijl ik bij Annie en haar familie bleef ;)
Pasen wordt hier in de U.S. veel grootschaliger gevierd dan in ons kikkerlandje. Hoewel deze feestdag hier maar 1 dag duurt (Hoe kan dit nou weer? Ik dacht dat religieuze feestdagen overal ter wereld dezelfde tijdspan in beslag namen...), komt op die ene dag de paashaas langs die voor iedereen cadeautjes meebrengt. Die cadeautjes bestaan voornamelijk uit paas-snoep; chocolade paashazen, chocolade paaseitjes, het gebruikelijke alleen dan in maten die 100 keer groter zijn dan wij Nederlanders gewend zijn. Tevens staat Pasen hier in het teken van samenzijn met de familie onder het genot van een uitgebreid diner. (Wederom veel en vaak veels te lekker eten welke helaas ontzettend slecht is voor de bikinishape...)
Vrijdagavond zijn we met Annie’s moeder, zus, vriend en haar oom, tante, neefje en nichtje uit eten gegaan in Greek Town. Dit is een buurtje in Chicago waar alle Grieken zijn neergestreken en het nu barst van de Griekse winkeltjes, kerken, en natuurlijk Griekse restaurants… 3x raden waar wij gegeten hebben ;) Jammie!
Zaterdag was ik uitgenodigd om bij de familie van Annie’s vriend Jon, de Vitelli’s, voor het paasdiner. Ontzettend gezellige mensen en het was erg leuk om bij een echt Amerikaans gezin thuis een feestdiner mee te mogen maken. ’s Avonds hebben Ann en ik Ruud en Aag getroffen om samen naar Second City Theatre te gaan. Deze keer hadden we de show ‘Between Barack and a Hard Place’gezien; wederom een aanrader :D
Die zondag mocht ik weer op bezoek bij de Vitelli’s, maar deze keer was heel de familie aanwezig. Jullie zullen je vast wel bedacht hebben dat deze familie Italiaans is, dus grootschalig. Familieleden van elke leeftijdscategorie waren present; opa en oma die met de kinders in de keuken aan het babbelen waren terwijl de kleinkinders lekker met elkaar aan het dollen waren. Een echt ‘Home Alone’-heel-de-familie-is-in-de-keuken-and-having-a-good-time-tafereel: Heerlijk!
Zondagavond reden we weer naar hometown Iowa City. Dat weekje hebben we nog met Ruud wat typisch Amerikaanse dingetjes ondernomen: bowlen, bioscoopje gepikt (Blades of Glory, baby! :D) en een bezoekje aan een echte Amerikaanse kroeg mocht natuurlijk ook niet ontbreken ;)
Na een rustig weekje studeren (ja, dat doen we hier toch nog ;)) had Annie me uitgenodigd voor een romantisch weekendje voor twee in het pittoreske Galena, Illinois (Ja, google-earth dat maar eens :P) In dit kleine, voor Amerikanen historische dorpje, heeft President Lincoln in 1840 nog een speech gegeven vanaf het balkon van het DeSoto House; uiteraard verkeerd dit balkon nog in authentieke staat en wordt dit uitgebreid geadverteerd. Dit dorpje is tegen een berghelling gebouwd en is net het Arnhems (Noord?;)) Openluchtmuseum; ouderwetse gebouwen die ouderwetse winkeltjes herbergden (denk aan snoepwinkeltjes, kaarsenmakerijen, en andere shops met snuisterijen) en mensen die in klederdracht door dit dorpje rondwandelen en in tenten langs de rivier kamperen.
Annie’s farmhouse was ook 130 jaar oud en verkeerde nog in authentieke toestand; origineel behang en originele vloeren. Ook het meubilair was allemaal antiek. Het huisje lag in een vallei en was omringd met 50 acres privéland. Kun je voorstellen, een klein, wit, houten huisje temidden van golvende heuvels? En dat Ann & ik daar dan op een schommelbank op de porch met een kop koffie zitten te genieten van het zonnetje? We hadden namelijk fenominaal weer: 75 Fahrenheit :D
Dit weekend hebben we voornamelijk genoten; beetje door het dorpje gewandeld, winkeltje in, winkeltje uit, wijn geproefd, hapje gegeten, lokale kroeg bezocht waar een 80s party plaatsvond (lol :P), en lekker uitgeslapen…hmm…
Dat weekend heb ik nog enkele primeurs mogen meemaken:
- een racoon gespot
- wilde kalkoenen gespot en weg zien vliegen :D hilarisch! Vadsige kippen dat het zijn ;)
- een kusje van Cory de lama gekregen.
Zo wordt mijn leven steeds completer ;)
Zo, dan zijn we nu bij afgelopen weekend aanbeland!
Afgelopen zaterdag heeft in Nederland de Batavierenrace plaatsgevonden; een estafetteloop voor studenten die van Nijmegen naar Enschede rennen. Terwijl de Nederlandse studenten hun benen onder hun lijf vandaan liepen, renden Aag, Sid & ik de River Run in Iowa City.
Zo hebben wij om zondagochtend 9 uur 5 km langs de Iowa River gerend. (Is weer eens iets anders dan op zondagochtend in je bed uitkateren :P) Maar ik moet zeggen dat we het best netjes hebben gedaan: we zijn alledrie binnen 31 minuten geëindigd. (Saillante detail dat ik als laatste van ons team, met de originele naam ‘Run, Forest, Run’, eindigde ;))
Voor kiekjes van de maand April, gaat u naar: http://www.mijnalbum.nl/Album=7M3ASRC4
Ik wil jullie nog even bedanken voor alle reacties! Elke reactie, krabbel, mail, sms, en zelfs de ouderwetse brieven en kaarten toveren iedere keer een glimlach op mn gezicht :)
Het spijt me dat ik niet meteen kan reageren; de laatste twee weken van mn studieperiode zijn nu aangebroken en zijn een beetje hectisch. Desalniettemin probeer ik asap te reageren, maar vat het niet persoonlijk op als je een paar dagen niks van me hoort ;)
Na alle tentamenstress volgt uiteraard een enerverende blog met alle details van mijn harde studie werkzaamheden :P
Liefs, Janneke
-
01 Mei 2007 - 04:54
Aagje:
Wat hebben we 't toch leuk hier he? ;) Nog 10 daagjes hard studeren en dan kan onze roadtrip beginnen :D jiehaaa!
Kus! -
01 Mei 2007 - 04:56
JJ:
Klinkt allemaal erg lachuh! Faith fests zijn the coolest! En nog sportief ook nog, jullie flink aan het rennen. Ik heb afgelopen wek nog gevolleyballed voor de philantrophy van de sorority sisters;) En natuurlijk een keg gewonnen haha, daar doe je het voor.
Tot over een kleine 3 weken!!!
-
01 Mei 2007 - 06:15
Sanne:
Heeej Jans,
Super leuk om je avonturen weer te lezen :) Vond het erg gezellig om je zaterdag weer "live" gesproken te hebben!!! Koninginnedag was voor mij echt super, stonden in een te relax appartement, met gratis drank en een mega balkon boven het Leidscheplein in het zonnetje :D Kortom: wat wil je nog meer!!!
Succes met je tentamens!!!
xx San -
01 Mei 2007 - 08:54
Marleen:
Lieve Jans,
Wat heerlijk om weer een hoofdstukje te lezen! :)
Ik wil je ontzettend veel studiegenot toewensen zonder te veel stress. You can do it! Succes!
Denk aan jou!
Liefs,
Marleentje -
01 Mei 2007 - 09:37
Serena:
Hee lieverd!
Net terug van bij Elsje! Ze zit daar super en het was heel geweldig gezellig! Have fun on your roadtrip!
xje -
01 Mei 2007 - 10:33
Jesper:
Hey Jans,
succes met je tentamens. Ongetwijfeld haal jij zelfs daar wel weer de meest vreemde gebeurtenissen uit te voorschijn. Ik had je wel eens willen zien op dat festival van Faith & Music. Enne... 31 minuten??? Ik doe het je echt niet na.
xxx -
01 Mei 2007 - 14:11
Jasper:
- Waarom denk je dat die kerel met vlindervleugels optrad (Suf-man). Verder kan Christelijke muziek best leuk zijn:)
- Hashbrowns zijn toch érg goed te eten!
- Het nieuwe nummer van die racoon die je gezien hebt schijnt erg goed te zijn. "Close Your Eyes" heet ie.
- Wat ga je toch elke keer weer in C-town doen?!
- Die foto van Koninginnedag kan echt niet... tenminste, niet als je in Maine zit want daar is het nog te koud voor om zo rond te lopen..
Nog 1,5 week:) -
02 Mei 2007 - 11:23
Jorien:
Hi Jan!
Leuk leuk leuk allemaal!!! Het echte amerika ontdekken! Nog veel succes met de laatste dingen voor de Uni!
Kus uit Helsinki (ben weer even terug, kei leuk!!) -
04 Mei 2007 - 18:58
Mariek:
Jannekeeeeeee, wat een heerlijk verhaal weer, krijg zo'n vreselijke zin om ook de VS te gaan bezoeken!! En om samen met je weer een keer een biertje te drinken op koninginnedag of gewoon zomaar natuurlijk, want van je prachtige koninginnedag-outfit kreeg ik zomaar heimwee naar onze koninginnedag-outifit in Italië :D
Succes met de laatste loodjes en ik spreek je snel weer!
Kussss -
05 Mei 2007 - 06:33
De Allerliefste Buur:
Hoi janneke, Goed te lezen dat je je enorm verveeld daar in de steeds! Natturlijk razend benieuwd naar alle andere niet vertelde verhalen die je daar ongetwijfeld ook beleeft. Eindelijk, eindelijk mogen wij ook weer eens een beetje vakantie gaan vieren. we vertrekken over 3 dagen naar Andalusie voor 11 dagen, nu ca, 26 graden daar!. Hier zakt het de komende dagen naar 14 gr. koud he!
We verwachten je in het weekend van 8-9 juni weer terug, maar dan zitten wij in de Vogezen. Hoe krijgen we het gepland he? Nou, het ga je goed en we lezen met plezier steeds je weblogs,
Groet, joke en jan -
07 Mei 2007 - 14:00
Els:
Owh, fuck nog 1,5 week tot je roadtrip?! Damn, dan is er dus een kans dat 't meest briljante kaartje je nooit meer gaat bereiken :s.. well, let me know, ik heb 'r ook een foto van: Jesus die de dikke prima doet! :D.. (natuurlijk als reactie op je verhaal: dikke prima! :D)
Nog maar eventjes, dan gaan we weer terrassen, love to Aruba!..
Xxxjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
