Daar zijn we dan!

ok, laat ik het bericht maar even beginnen met een kleine correctie: ik heb dus niet in een boeing 747 gezeten... Stiekem was het natuurlijk mijn droom, maar helaas heeft hij deze luchtreis niet uit mogen komen :( (Misschien een idee om nog maar eens een tripje met een vliegtuig te maken? :P)

Maar goed: ik zal het eens ff "down to business" komen. Zoals jullie wel gemerkt hebben, ben ik veilig gearriveerd in Iowa City (dit berichtje voorziet u van bewijs ;)) Na 2 autoritjes en 3 vliegtuig vluchten kwamen Aag en ik na 18 uur reizen lekker gaar op de plaats van bestemming aan. Onze eerste vlucht, van Dusseldorf naar Dublin, verliep rustig. Onze avonturen begonnen op Dublin Airport toen ineens onze namen in zo'n heerlijk onverstaanbaar Iers accent werden omgeroepen. We moesten ons asap bij een Aer Lingus medewerker melden.. terwijl we nog in de rij stonden voor de US Immigration service, niet een van de vlotst werkende instanties op aarde... na 15 minuten stille stress bleek dat alleen onze boarding gegevens door de mutserige baliemedewerkster in Dusseldorf niet goed in waren gevuld. Niks aan het handje:
8 uur en 15 minuten later bevonden wij ons op Chicago O'Hare Airport alwaar Aag & ik eens grondig (goed)gekeurd werden door twee brute negers van de Airport Security met de opmerking "You'all some fine looking ladies". Doet je toch best goed als je jezelf gaar, moe en gebroken voelt ;)
Over onze laatste vlucht, die van Chicago naar Cedar Rapids, kan ik niks anders zeggen dan dat hij hilarisch was. Denk aan boemeltrein van Veolia, maar dan de luchtversie: ieniemini vliegtuigje met 35 man (inclusied 3 man personeel) dat schudt alsof het mee doet aan Sisqo's Shakedown (de cola vloog ons om de oren)en alweer landt voordat je denkt je de juiste hoogte hebt bereikt om je door het luchtruim te mogen voortbewegen. Op Cedar Rapids Airport aangekomen, werden we als echte VIPs opgewacht door onze chauffeur die een bordje met "Jegen" bij zich droeg (I can get used to this;)) die ons naar onze residentie bracht in Iowa City bracht.

Hillcrest Hall bleek echter een enorme domper te zijn: in eerste instantie moeite met binnenkomen en vervolgens ook nog eens de pech dat de winkel waar we ons beddengoed konden halen al dicht was :( Gelukkig was er een koene ridder die ons uit de nood hielp door zijn dekens af te staan :) Onze kamertjes waren echter heel leeg, zaai en zwaar ongezellig (denk donker hout, zalmkleurige vloerbedekking & gordijnen en als klap op de vuurpijl de altijd charmante TL-buis verlichting). Om de melancholie te verlichten, hebben Aag en ik de eerste nacht in onze nieuwe Heimat samen doorgebracht, alhoewel we elk een eigen kamer met een eigen roomie hebben. (Onze roomies moeten echter nog arriveren.)

Onze eerste dag in Iowa City stond in het teken van... shoppen! (Tsja, we blijven vrouwen he?! ;)) Maar dan wel shoppen met een doel: alle necessities moesten gekocht worden. Dus wij op naar Coralville Mall alwaar wij na 2 uur in de Target te hebben doorgebracht, met 8 tassen vol noodzakelijke benodigdheden weer naar buiten stapte. Dekbed, kussen, hoeslaken, kleerhangers, ethernetkabel (ether?), handdoeken, bord, bestek, bureaulamp, etc. Echt absurd. Maar na al deze spulletjes, wat fotos van jullie en alle leuke afscheidscadeautjes te hebben geinstalleerd enzo, begint het hier nu wel al een beetje als 'mijn stekkie' te voelen :)

Morgen gaan we Hillcrest Hall en Iowa City nog wat verder exploreren op ons eigen lamme takken tempo, want maandag begint het introductie programma voor exchange students. Ik ben benieuwd!

Stay tuned voor de volgende avonturen van moi in het altijd bruisende Iowa City ;)

kus Janneke

PS: foto's zal ik morgen posten, wanneer ik op mn eigen laptoppie zit. Ik bevind me nu in het 24hrs ITC centrum... heaven! maar niet echt geschikt om fotos over te zetten, dus jullie zullen nog een paar uurtjes moeten wachten op mijn kiekjes... Succes daarmee! :P